Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, na zasadach określonych        w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1071/2009 z dnia                         21 października 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającym dyrektywę Rady 96/26/WE.
Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
- spełnia wymagania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1071/2009,
- w stosunku do zatrudnionych przez przedsiębiorcę kierowców, a także innych osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz wykonujących osobiście przewóz na jego rzecz, nie orzeczono zakazu wykonywania zawodu kierowcy.
Organem właściwym w sprawach udzielania , odmowy udzielania, zmiany oraz zawieszenia lub cofnięcia zezwolenia jest starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy.
Zezwolenia udziela się na wniosek przedsiębiorcy złożony w formie pisemnej, po uiszczeniu opłaty.

- wniosek o wydanie zezwolenia,
- oświadczenie osoby zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie,
- kserokopia certyfikatu kompetencji zawodowej,
- dokument potwierdzający posiadanie odpowiedniej sytuacji finansowej (9000 euro na pierwszy pojazd, 5000 euro na każdy następny) zapewniając podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego potwierdzoną: rocznym sprawozdaniem finansowym – bilans roczny, gwarancja bankowa lub ubezpieczenie bankowe, w tym ubezpieczenie odpowiedzialności zawodowej z jednego lub kilku banków lub innych instytucji finansowych, w tym przedsiębiorstw ubezpieczeniowych,
- oświadczenie przedsiębiorcy, że dysponuje bazą eksploatacyjną,
- oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców spełniających warunki, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy o transporcie drogowym,
- dowód uiszczenia opłaty za wydanie zezwolenia i wypisów z tego zezwolenia,
- Informację z Krajowego Rejestru Karnego dotyczącą przedsiębiorcy oraz osoby zarządzającej transportem o niekaralności za przestępstwa w dziedzinach określonych w art. 6 ust. 1 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, wymienione w art. 5 ust. 2a.
- oświadczenie przedsiębiorcy oraz osoby zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie        o niekaralności za poważne naruszenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1lit. b rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w tym najpoważniejsze naruszenie określone w załączniku IV do ww. rozporządzenia.

 

- ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 58 ze zm.).
- Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającym dyrektywę Rady 96/26/WE.
- Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6 sierpnia 2013 r. w sprawie wysokości opłat za czynności administracyjne związane z wykonywaniem przewozu drogowego oraz egzaminowanie i wydawanie certyfikatu kompetencji zawodowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 916).